door Betty Koppelman
Wageningen
Het is zondag, 10 maart 2024, vroeg in de middag. Zojuist heb ik mijn auto geparkeerd in Wageningen en ik probeer uit te vogelen of ik hier inderdaad vrij mag parkeren. Ik zie nog enkele mensen staan, die net als ik zoekend rondkijken. Hee, dat zijn heren die ik ken van het Hergé Genootschap, dat is gezellig! Wij zijn hier om te luisteren naar een verhaal van Martin Koolhoven over de films van Steven Spielberg, vandaag gevolgd door de voor ons interessante film van deze cineast: De avonturen van Kuifje. Deze film is voor de gelegenheid nog één keer te zien in een echte bioscoopzaal!.

Koolhovens visie
Met een leuk groepje van negen, Hergé Genoten al dan niet met aanhang, drinken we gezellig thee en praten bij. Dan is het tijd voor Martin Koolhoven, die een informatief verhaal houdt over Spielberg en zijn technieken, gelardeerd met fragmenten uit onder andere Duel, Columbo, Jaws en Jurassic Park en hij wijst ons letterlijk aan hoe Spielberg onder meer spanning opbouwt. Het is een boeiend verhaal, dat alleen veel langer duurt dan het half uur waar wij op rekenden. Na dit voorprogramma pauzeren we even en gaan dan met ons biertje de zaal weer in om eindelijk Kuifje te gaan zien.

Knap vervlochten
Ik ken de film al, maar het blijft leuk om te zien hoe de diverse verhalen van Hergé (Het geheim van de Eenhoorn, De schat van Scharlaken Rackham en De krab met de gulden scharen) knap vervlochten zijn tot één nieuw verhaal. De film begint met Kuifje die op een markt à la Montmartre, -hoewel het wel Brussel zal zijn-, poseert voor een tekenaar in wie wij Hergé herkennen.

Herkenbare momenten en details
Als het portret klaar is, toont de kunstenaar Kuifje en de kijkers het resultaat: een echte Hergé-tekening van Kuifje. Op de achtergrond zien we op borden zijn eerdere werk tentoongesteld: de portrettengalerij zoals we die kennen van de binnenkant van de kaften van de boeken. De film zit vol met herkenbare momenten en details uit de albums, ik noem als voorbeeld Bobbie die het aan de stok heeft met een Siamese kat, zoals die in latere albums op Molensloot woont (en zoals Hergé zelf er een had)

Cameo
Het is een zeer avontuurlijke film over de grote breedte van het doek. De link die de filmmakers leggen tussen de heer Sakharine en Scharlaken Rackham vind ik wel een vondst. Ook is het leuk om dankzij het voorprogramma het gezicht van Spielberg zelf te herkennen als hij opduikt als cameo in Omar Ben Salaad, die in een close-up ons indringend lachend aankijkt.

Een erg leuke Kuifjemiddag.
Na het happy end is het al laat geworden. Een aantal van ons gaat samen eten, maar helaas moet ik gauw terug naar huis. Het was een erg leuke Kuifjemiddag, ik heb Genoten.
