door Betty Koppelman
Op de grote dag, zondag 1 juni, ben ik om 8 uur ter plaatse, in het Nationaal Denksport Centrum Den Hommel, in Utrecht. Dit is vlak naast het zwembad waar ik in mijn jeugd tevergeefs geprobeerd heb mijn zwemdiploma te behalen. Niet dat ik niet kan zwemmen, maar ik heb er geen bewijs van. Maar ter zake. Ik denk hier vroeg te zijn, maar Ton en zijn hulpen zijn er al. Het ziet er allemaal prima uit.
Gistermiddag hebben we de boel al klaargezet. We hebben vier zalen, die zijn opengetrokken tot twee grote. In de ene zaal vinden de lezing, de quiz en de ALV plaats, in de andere zaal staan de beurstafels rondom, en in het midden daarvan tafels waaraan spelletjes en puzzels gedaan kunnen worden. We zijn vandaag de enige gasten in het gebouw.
Het thema vandaag is: Denksport en spellen met Kuifje. De schaakborden ontbreken hier niet: vanmiddag komt er zelfs een schaakgrootmeester voor simultaan schaken. Bij de ingang, naast de lift, zet ik de banner op. Een klein bordje moet voorkomen dat hij meteen weer omvalt.
Weldra komen de eerste standhouders hun beurstafels inrichten en kan ik met de lijst achter de receptie gaan staan voor de ontvangst van de vele aanmelders. Gelukkig krijg ik hulp van Arjan voor de betalingen en van Loekie voor de lunchbandjes. Marco en Dick brengen ons koffie en thee, waar we bijna geen tijd voor hebben. Het is erg leuk dat ik nu al veel mensen ken, ofwel van de vorige ledendagen, of van activiteiten of van de soms levendige mailwisseling te voren.
Het is een leuk weerzien met de leden. Als we de meesten welkom geheten hebben, laat Frank me even zien welke versierselen hij voor deze gelegenheid op zijn revers gespeld heeft: naast zijn 50-jarig (!) lidmaatschapsspeldje van de Kon.Ned.Schaak Bond, waarvan ik zeer onder de indruk ben, heeft hij, om mij na de stripmarkt in Gouda een hart onder de riem te steken, de haai opgespeld. Hij appt me ook regelmatig foto’s van de haai, opdat ik maar niet vergeet. Dat is heel lief van hem.
Op de eerste verdieping wordt de zaal met de beurs en de spelletjes al druk bezocht, net als de zaal van de lezingen, quiz en ALV. Loekie heeft de tafels in deze zaal opgeluisterd met kaartjes met plaatjes van spelende Kwik en Flupkes en schakende Kuifjes en Haddocks. We kwamen op dat idee omdat deze zaal relatief kaal is en zij zulke mooie kaartjes gemaakt had bij het slot-etentje van de Jubileumcommissie. Na een paar uur ontdekt Loekie dat de bezoekers de kaartjes ook erg leuk vonden, want ze zijn allemaal verdwenen. Op de achtergrond, als er in deze zaal geen ALV, quiz of lezing is, draait op het grote scherm in ieder geval nog wel een sfeervolle doorlopende diavoorstelling gemaakt door Steven, met vergelijkbare afbeeldingen.
Weldra begint Ton zijn interessante lezing over Hergé als schaker.
In deze lezing geeft Ton toelichting op het potje schaak dat de kapitein met Kuifje zit te spelen in het hotel in Tibet. Hij toont (ook voor schaakleken zoals ik ben) duidelijk aan dat Hergé zelf weinig kaas gegeten had van het edele schaakspel. Als dank krijgt Ton een ingelijste afbeelding aangeboden, waar we -met dank aan Jan Willem en AI- Ton zelf tegenover Kuifje achter het schaakbord zien zitten, op de beroemde drie plaatjes uit Tibet, waar hij net over verteld heeft.
Na een korte koffie-/theepauze begint de quiz die bedacht -zeg maar ontwikkeld- is door Jan Aarnout. Op een of andere manier doet de vormgeving hiervan ons denken aan 1 april.
Hij legt uit dat het in deze quiz voor het eerst niet gaat om kennis, maar om meningen, zodat de deelnemers desgewenst samen kunnen meedoen. De zaal met de tafeltjes leent zich zeker voor deze werkvorm.
Nadat men zijn eigen mening gegeven heeft, gaat het er vooral om aan te geven hoe men denkt dat de andere deelnemers over deze vragen denken. De winnaar is degene die met zijn gissingen het dichtste de gemiddelde mening van de zaal benaderd heeft.
Na de quiz is er gelegenheid om rond te lopen over de beurs en bij de tafels met spelletjes. Het is een groot genoegen te zien hoe men zich amuseert in deze zaal.
Dan wordt beneden het copieuze lunchbuffet geopend.
Er is keus uit van alles en nog wat, maar er is een opvallende run op de kroketten. Ik heb een gelukkige hand van grijpen. Dat is maar goed ook, want halverwege mijn eerste broodje word ik weer weggeroepen voor zaken boven, maar in ieder geval heb ik ìets gegeten.
Na de lunch heeft Jan Aarnout met hulp van een medelid van zijn scenariocommissie de antwoorden van de quiz uitgewerkt en maakt hij de prijswinnaar bekend. Het is Anthon Fasel. Hij krijgt een oorkonde uitgereikt, die gemaakt is door Jan Willem.
Aan de winnaar de eer om de volgende keer de quiz te verzorgen.
Hierna begint de Algemene Ledenvergadering.
Aansluitend aan de ALV wordt de Jubileumcommissie, wier taak er nu officieel op zit, bedankt voor haar inspanningen het afgelopen jubileumjaar. Wij ontvangen alle acht een mooie oorkonde, gemaakt door Jan WIllem, in een toepasselijke zilveren lijst.
Dat is nog eens iets anders dan een zwemdiploma!
Ook de vormgevers zelf krijgen een zeer terechte oorkonde.
Hierna kondig ik de uitreiking aan van het Jubelboek en de gadget en er vormt zich een flinke rij bij onze tafel.
Voor het eerst van mijn leven wordt me zelfs gevraagd te signeren, een enorme eer!
In de andere zaal wordt ondertussen serieus simultaan geschaakt tegen de grootmeester.
Langzaamaan beginnen de standhouders de spullen in te pakken en zie ik tot mijn grote plezier hoe men geniet van het jubelboek en de gadget.
Tot slot is er beneden een borrel, waar men ook erg veel aandacht heeft voor wat er zoal is aangeschaft.
Als ik net halverwege mijn biertje ben, komt Ton me roepen. Ik moet boven even ergens naar komen kijken. Ik ga met hem naar boven en hij laat het zien. Het is het laatste wat ik verwacht zou hebben:
Hij heeft tussen de bedrijven door een nieuwe haai geregeld! Voor op de beursstand van het Hergé Genootschap, maar ik mag hem ook gewoon van hem kopen…
(zie ook “De haai in Gouda en een andere vis”)
De volgende beurs is in Leiden, op 11 en 12 juli, dus als u hem in het echt wilt zien…
(zie ook Leids Strip Festival)
Om de dag ook gezellig af te sluiten, gaan we met twintig mensen eten bij Robuust, in IJsselstein, bij medelid Theo Temming. Onder meer de complete jubileumcommissie en bijna het voltallige bestuur zijn hierbij aanwezig.
Het was een erg leuk besluit van een zeer geslaagde dag!
Foto’s van Geurt, Betty, Frank, Marco en Maarten