door Betty Koppelman
Zondagochtend ontbijten we gezellig beneden en ook nu gaat de aandacht uit naar gekochte boeken.
Hierna checken we uit en nemen we afscheid van Thomas en Hanneke, die diversen van ons in Zwitserland zullen terugzien. Dan reizen we met 14 mensen naar Louvain-la-Neuve en na de uitdaging van de parkeergarage treffen we elkaar weer in het Hergé Museum.
Ton heeft een gids geregeld, een mevrouw die ons in het Engels rondleidt. Ze begint met uit te leggen waar de naam Hergé vandaan komt en wij met haar duidelijk te maken dat we op dit gebied wel bijna tot de gevorderden behoren.
Ze past haar verhaal zo goed mogelijk aan. Ik geniet erg van alles wat er te zien is en maak op monomane wijze foto’s van alles wat ik op mijn gemak nog eens wil bekijken, dus moet ik bekennen niet alles te volgen wat de gids ons vertelt.
Het is heerlijk rustig en we kunnen alles goed zien.
Louis staat al klaar om de kast van Hergé aan een nader onderzoek te gaan onderwerpen. Ik vermoed dat wij eerdaags het vervolg op zijn artikel over deze kast op onze website tegemoet kunnen zien.
Dat er echte en onechte boeken in de kast staan, zie ik nu ook. Een fors aantal ”boeken” blijkt bij nadere beschouwing niet meer om het lijf te hebben dan een in de lengte doorgeknipte keukenrol met een nep-ruggetje. Ze zijn ook ongeveer allemaal even dik en even hoog. Hoe nep kun je het hebben.
Misschien zijn de titels op de ruggen wel overgenomen van de echte bibliotheek van Hergé, maar laat ik Louis niet verder het gras voor de voeten wegmaaien. Hij is intussen druk bezig zo veel mogelijk vast te leggen.
Ik geniet hier weer van alle echte tekeningen van de Meester die hier aanwezig zijn, die vaak tot de randen van het papier zijn volgekriebeld met schetsjes. Zijn fotoalbums in de vitrines geven me het gevoel dat ik bij hem op bezoek ben. Af en toe schrikken we op als het alarm afgaat, als een van ons het waagt te dicht bij de Warhols te komen.
De gids wijst ons aan het eind van de rondleiding nog op het fotohok, dat te klein blijkt voor een complete groepsfoto, maar gezellig is het wel, al ontbreken er een paar. Dat doen wij zelf beter.
Dan is het tijd voor de smakelijke lunch in Le Petit Vingtième.
Na deze gezellige maaltijd gaan we op eigen houtje nog even het museum en de winkel door en bedanken we Ton voor het organiseren van dit geweldige weekend. We hebben genoten en heel veel plezier gehad!
Achteraf blijkt dat het fotostudiootje ons wel geïnspireerd heeft, want er duiken in de groepsapp wat resultaten van pogingen op, waarbij Kuifje Theo straal voorbij lijkt te gaan lopen en Louis en Jan en Sandra een eervolle vermelding verdienen. Volgende keer maar weer proberen.
Foto’s van André, Betty, Jan, Louis, Maarten en Ton